YASAK DUYGULAR 3
Beş gün geçmesine rağmen Caner bir türlü odasından çıkmıyor, zarla, zorla yemek yiyordu. Derslerini de boşlamaya başladığını hissediyordum. Direk notlarına yansımamıştı ama bunu anlamak o kadar zor değildi. Sonuçları gayet net bir şekilde öngörebiliyordum.
Ne kadar çabalarsam çabalayayım bir türlü odasından çıkmamakta kararlıydı. Artık daha dikkat ediyor olmalıydı çünkü onu porno izlerken yakalamamıştım bir daha. Ama neden bu hale geldiğini de anlayamıyordum. Etrafta o kadar çok kız vardı ki, nasıl bir anda bu kadar hızlı bir şekilde değişebilirdi? Anlamak gerçekten de güçtü.
Yemekten sonra yine odasına çekildi. Ben de ortalığı topladıktan sonra televizyon izlemeye başladım. Programları öylesine geçiyordum. Pek ilgimi çeken bir şeyler de yoktu aslında. Sıkıcı geçiyordu bu aralar televizyondaki programlar. Bir tane kanalda yabancı bir film vardı, tabi ki berbat bir dublajla beraber sunuluyordu. O kadar kötü yapıyorlardı ki bu işi, anlamakta gerçekten zorluk çekiyordum.
Komedi programları da görüyordum ama öyle pek ilgimi çekmiyordu. Genelde internetten izlerdim ama bugün nedense öyle zap yapasım gelmişti. Televizyondaki içerikler giderek daha da kötü olmaya başlamıştı. Kalite her zaman yukarı doğru gitmiyordu ne yazık ki. Zap yaparken 80 lerden bir tane film gördüm. Çocukluğumun filmlerindendi. O zamanlar televizyonda onları göremiyorduk ama sinemada izlerdim. Haftada 2 ya da 3 defa sinemaya gittiğimi hatırlıyordum. O zamanlar gerçekten güzeldi, geçmiş çok güzeldi. Yeni zamana pek alışık değildim. Yalnız kalmış, bir çocuğu büyütmüş ve çoğu zaman tüm bunlarla tek başıma uğraşmak zorunda kalmıştım. Yapabileceğim çok bir şeyler de yoktu. Hayat işte, her zaman adil olmayabiliyor…
Filmi izlerken uyuyakalmışım. Gözlerimi açtığımda başka bir film başlamıştı ve odada sadece televizyonun ışığı vardı. Hafif mavimsi ışıkta etrafa baktım ve kumandayı buldum. Televizyonu kapattığımda birkaç saniyelik bir sessizlik yaşadım. O karanlıkta oturup öylesine bakıyordum. Televizyonun ekranından, ayın yansıttığı ışıktan odayı görebiliyordum. O sırada Caner’in odasından gelen sesleri duymaya başladım. Hafifçe geliyordu sesler ama ne olduklarını anlayabiliyordum.
Bir kadının inleme sesleriydi gelen. Sesini kısmıştı, bu belliydi ama gecenin bu saati ve bu karanlıkta her şekilde evin içinde duyuluyordu. Eskilerdeki gibi kalın duvarlı evler yoktu artık. Sesleri daha dikkatlice dinlemeye başladım ve istemsizce bu hoşuma gitmeye başladı. Bunun nasıl olduğunu tam olarak bilmiyordum ama sadece hoşuma gidiyordu.
Ama bu sağlıklı bir durum değildi. Kendini böyle saçma sapan pornolara vererek hayatını geride bırakmaya başlamıştı. Doğru düzgün yemek yemiyor, odasından çıkmıyor, derslerini boşluyordu. Bunun önüne geçmem gerekiyordu. Ne yapıp edip, bunun önüne geçmek zorundaydım.
Çok düşündüm, ne yapmam gerektiği konusunda kafam çok karıştıktı. Duş bile almıyordu. Odasına yaklaştım, bilerek ayaklarımı yere sert vuruyordum ki geldiğimi anlasın. Ben yaklaşırken izlediği pornonun sesi kısıldı ve odasının kapısına tıklattığımda tamamen durdurduğunu anladım.
“Gel anne, odamdayım.”
Sanki başka yerde olduğun var diye düşünerek odasına girdim. Yüzü beş karıştı, gözleri dağınık bir şekilde bakıyordu ve bilgisayarı kucağına almış; sanki Youtube’da video izler gibi yapıyordu. Video izlediğine emindim, ama ne videosu olduğunu bilmiyordum.
“Bir tanem böyle olmana çok üzülüyorum…” dedim yatağının kenarına oturup.
Gözlerini, gözlerime kilitledi. Hüzünlü olduğu her halinden belliydi.
“Ben iyiyim anne… Merak etme…”
Terlemişti, bunu gizlemek için yorgana terini hızlıca sildiği belli oluyordu. Anneler anlardı ama, ben de anlıyordum. Bu durum beni daha da kahretse de, her gün gözlerimin önünde erimesine izin veremezdim.
“Problem ne bir tanem? Bak istersen seni yeni insanlar ile tanıştırabilirim. Arkadaşlarımın kızları ile tanışırsın…”
Bir anda yorganı iyice üzerine çekerek ofladı ve sözümü kesti.
“Hayır anne! Kimseyle tanışmak istemiyorum! Aslında onu bile umursamıyorum ama işte…”
Kafam karışmıştı, eğer onu umursamıyorsa, neyi umursuyor ve bu kadar kafaya takıyordu ki?
“Bebeğim benimle paylaşabilirsin. Çare bulmak zorundayız. Bak hayattan koptun resmen, kilo veriyorsun. Yemek yemiyorsun, tüm hayatın alt üst oldu. Sorun ne?”
Gözlerimin içine baktı. Bir an gözleri, göğüslerime kaydı. Pijamamdan hiçbir şey göremsi mümkün değildi. Ama yine de gözünün kaymasından anlıyordum ki, geçen gördükleri karşısında etkilenmiş ve unutamamıştı. Nedensiz yere içimin gıdıklandığını hissettim.
“Anne… Bunu sana anlatamam gerçekten. Ama söz düzelteceğim.”
Uzandım ve ellerinden tuttum. Ellerini kavradığımda gerçekten terlediğini ve vıcık vıcık olduğunu hissediyordum. Vıcık vıcık olmasının tek sebebi terlemesi değildi. Odasının penceresi de kapalı olduğundan, erkeksi kokusu tüm odayı sarmıştı. Elime aldığım ellerini sıkıca kavrayıp, onun da yanıt vermesiyle parmaklarımızı birbirimize kenetledikten sonra ben de konuşmaya başladım.
“Bir tanem… Bana herşeyi anlatabilirsin. Annen yanında. Söyle bana daha önce seni hiç yalnız bıraktım mı?”
Gözleri aşağı doğru düşmüştü.
“Hayır…”
“Güzel…” diye cevap verdim. “O zaman annene söyle, sorun ne? Neden başka kızlarla tanışmak istemiyorsun? Neden odandan çıkmıyorsun? Bu kıza aşık mı oldun?”
O an gözleri tekrar yukarı çıkıp, gözlerime kenetlendi.
“Hayır anne, konu o değil. Onunla ilgili bir şeyler var tabi ama…” bir an duraksadı ve ardından devam etti. “Sadece… Bilmiyorum. Alışkanlıklar işte… Geçen bahsettiğim konu…”
“Hangi konu bir tanem? Açıkça söyleyebilirsin bana.” dedim. Sesimin olabildiğince yumuşak çıkmasına özen gösteriyordum.
“Anne… Utanıyorum ama…”
Ellerinin titremeye başladığını hissettiğimde, daha da sıkıca kavradım. Minicik oğlumun böyle bir durumda yalnız hissetmesine asla gönlüm razı gelmezdi.
“Bebeğim sakın utanma…” dedim gözlerinin içine bakarken, ellerini sıkıca kavramıştım. “Bunları atlatacağız anlıyor musun? Bir şekilde yaparız. Burada önemli olan telafisi imkansız zamanını boşa harcamaman. Gerisini çözeriz. Okulunu, günlük yaşamanı boşlamak olmaz. Bunların geri dönüşü olmaz bir tanem. Bunları bir kere bıraktığın zaman geleceğin ellerinden kayar gider. Bir kız için buna asla ve asla değmez…”
“Anne kız değil konu…” dedi gözlerime bakarak; “Onunla yaptığım şeyler… Immm… Ben de bir çeşit bağımlık oldu galiba…”
Yüreğim ağzıma gelmişti. Uyuşturucu madde mi kullanmışlardı beraber? Bu yüzden mi terliyor, odasından çıkmıyordu yoksa? Hayır… Bunu kabul edemezdim. Küçüklüğünden beri bu konuda onu çok bilinçli bir şekilde yetiştirmiştim. Bu konuları çok iyi bilir ve asla ama asla tenezzül bile etmezdi.
“Canım… Bak annen sana kızmayacak… Birlikte bir şeyler mi kullandınız?”
“Anne… Alakası yok…” dedi üfleyerek.
“Bak kızmam bir tanem. Ondan mı kullanmak istiyorsun? O yüzden mi titriyorsun? Kilo verdin… Ah bir taneciğim…”
“Anne… Öyle değil!” sesi yükselmişti, ama benim umurumda değildi. Yüreğim ağzıma gelmişti.
“Bir tanem bak doktora gideriz, hatta biliyor musun? Şimdi gidebiliriz. Hemen gidelim. Test yaparlar, bakarlar. Beraber çözeriz.”
“Anne alakası yok! Onunlayken alıştığım şey başkaydı!” diye haykırdı.
“Neydi o zaman!” diye bağırdım ben de. Korkmuştu. Ellerini geri çekmek istedi ama ben izin vermedim.
“Özür dilerim bir tanem…” dedim hafifçe, “Sana bağırmak istememiştim. Ama beni de anla, seni merak ediyorum. Endişeliyim…”
Gözleri, gözlerimdeyken ellerimi daha sıkıca tuttu. “Biliyorum anne…” dedi.
“O zaman söyle canımın içi, neye bağımlısın? Neden odandan çıkmıyorsun?”
“Aramızda kalacak tamam mı?”
“Tamam bir tanem, annen sana kızmaz asla… Çözüm buluruz beraber.” dedim.
“Anne… Onunlayken düzenli olarak cinsel bir deneyim yaşıyordum…”
Gözlerimi ondan ayırmadan dinlemeye devam ettim.
“Boşaldığımda rahatlıyordum. Herşeye odaklanıyordum ama artık boşalamıyorum. Onsuz yapamıyorum, aklım, fikrim böyle kötü şeylerde… Biliyorum ama… Yapamıyorum… Onsuz olmuyor anne…”
Aman Allah’ım…
Bunu duymayı hiç beklemiyordum.